چگونه در عکاسی پرتره با افراد ارتباط برقرار کنیم

یکی از کلید های اساسی دستیابی به یک پرتره چشمگیر، برقراری ارتباط با سوژه در عکاسی پرتره است. و با این حال، یکی از ناامید کننده ترین چیز ها برای یک عکاس، که به پرتره علاقه مند است، خواستن اما قادر نبودن، ندانستن، جسارت نداشتن و دیدن اینکه عدم توانایی در برقراری ارتباط با سوژه، چگونه فرصت های خلق یک اثر زیبا را از ما می گیرد. بیایید با موضوع امروز ادامه دهیم، چند بار احساس می کنید در عکاسی پرتره عجله کرده اید؟ یا اینکه ذات شخص را در این راه از دست داده اید؟  آیا تا به حال احساس کرده اید که خیلی از آنچه در نظر داشتید، دور هستید یا این که لبخند بیش از حد اجباری است، خلاصه این چیزی نیست که می خواهید نشان دهید؟

به نظر می رسد زمان یافتن راه حل فرا رسیده است؛ اگر در ادامه این مقاله از عکسیران با ما همراه باشید چند ترفند به شما می دهیم تا سعی کنید این خواستن و عدم توانایی، این جستجو و پیدا نکردن را حل کنید.

فراتر از بدیهیات

دلایل زیادی وجود دارد که باعث می شود یک پرتره آنطور که می خواهیم نشود؛ یکی از این دلایل که به نظر، بسیار بدتر از عدم موفقیت در تکنیک، نورپردازی یا حتی ترکیب باشد، این که پرتره فقط یک صورت روی کاغذ است.

این است که بگوییم، پرتره ی ما حرف نمی زند، چیزی نمی گوید، احساسی، موقعیتی، چیزی را منتقل نمی کند. صرف نظر از زیبا یا زشت بودن آن فرد، جوان یا بزرگسال بودن، پرتره ها باید صحبت کنند (در صورت لزوم فریاد بزنند) ، آن ها باید خود توضیح دهند، آن ها باید به نوعی ما را تحت تأثیر قرار دهند.  این کلید یک پرتره و به نظر سخت ترین قسمت است.

 

 

تعامل بهترین ابزار شماست

و حالا شما خواهید گفت، خب، من می خواهم این نوع از عکاسی را انجام دهم، می خواهم کسی را که به عکس نگاه می کند تحت تأثیر قرار دهم ، می خواهم به آنچه از یک پرتره انتطار دارم برسم، می خواهم برای چند لحظه مخاطب این پرتره، جهان را از دیدگاه من نگاه کند، اما ایده ای ندارم که از کجا شروع کنم.

خب، شما در این راه تنها نیستید، زیرا بدست آوردن آن نه تنها به شما، بلکه به سوژه ی مقابلتان نیز بستگی دارد، و این جایی است که شما از قبل سردرگم تر می شوید (یا عصبی …) یکی از توصیه های ما به شما برقراری ارتباط با سوژه در عکاسی پرتره است. تعامل بهترین سرمایه شماست و تنها راه دستیابی به آنچه می خواهید است؛ زیرا یک پرتره به طور مساوی در مورد شما و شخص مقابل صحبت می کند و اگر موفق شویدکه هر دوی شما در یک جهت و به سمت هدف از آن پرتره حرکت کنید، دیگر نیمی از کار را انجام داده اید.

شناخت سوژه عکاسی 

حال این سوال برای شما پیش می آید که چگونه می توان با شخصی که اصلاً نمی شناسید و باید چند دقیقه دیگر عکاسی را شروع کنید، ارتباط برقرار کنید؟

برای اینکه بتوانید با مدل خود ارتباط بگیرید باید کمی قبل از شروع جلسه عکاسی زمانی را برای گپ زدن با او اختصاص دهید؛ چند لحظه برای ایجاد یک ایده از اینکه او کیست، چه چیزی می خواهد، چه چیزی را دوست دارد.

ایجاد ارتباط با مدل ضروری است، دانستن اینکه او کیست و برخی از ویژگی های شخصیت او به شما کمک می کند تا همدلی کنید

یخ را بشکنید

بسیاری از پرتره ها، اجباری اتفاق می افتد؛ زیرا ما نتوانسته ایم با سوژه ارتباط برقرار کنیم، این ممکن است به دلیل کم رویی خودمان باشد، یا اینکه ما نتوانسته ایم مدل خود را از آن خجالت و کم رویی خود جدا کنیم.  برای حل این مشکل:

 لبخند بزنید: هیچ کس دوست ندارد کسی را که چهره ای عصبانی دارد، تحمل کند. ما لبخند های دوستانه را دوست داریم، آن ها ما را آرام می کنند و احساس اعتماد به نفس و خوبی را به ما می دهند.

خودتان را معرفی کنید: کمی در مورد خودتان به او بگویید، شما کی هستید، چرا عکاسی را دوست دارید و اینکه در این جلسه عکاسی دنبال چه چیزی هستید. صحبت کردن، یکی از راه های شگفت انگیز برای برقراری ارتباط با شخص دیگر است.

مهربان، محترم و بیش از همه خونگرم باشید.

اگر شوخ طبع هستید، از آن استفاده کنید، البته مراقب باشید که حریم ها را نشکنید.

 راه های غلبه بر عدم اعتماد به نفس خود

طبیعی است که شما برای جلسه پرتره نگران باشید. پرتره آسان نیست، در آن جنبه های بسیاری وجود دارد که از کنترل ما خارج است. ما با مردم کار می کنیم و نه با اشیاء، بنابراین جنبه های زیادی برای کنترل وجود دارد.

با کسی که به او اعتماد دارید تمرین کنید. قبل از انجام هر نوع عکاسی، باید تمرین کنید. قبل از عکاسی از غریبه ها، سعی کنید با شخصی که به او اعتماد دارید و می توانید بدون ترس او را راهنمایی کنید، تمرین داشته باشید تا تسلّط پیدا کنید.

تکالیف خود را قبل از جلسه انجام دهید؛ یعنی: دانستن اینکه می خواهید چه تصاویری را ثبت کنید، چگونه می خواهید آنها را انجام دهید و … . اگر با ذهن خالی به جلسه پرتره برویید و چیزی به ذهنتان خطور نکند، ممکن است دچار یک شکست عصبی شوید، اما اگر قبلاً ایده هایی را آماده کرده باشید، که با استفاده از آن ها جلسه را شروع کنید به شما کمک می کند تا احساس امنیت و آرامش پیدا کنید.

می توانید برای پیدا کردن ایده برای ژست های عکاسی پرتره از شبکه های اجتماعی مانند پینترست الهام بگیریید.

سخت ترین کار شروع است. پس این کار را انجام دهید؛ یعنی برخی از عکس ها را بدون فکر زیاد بگیرید، تنظیمات لازم را انجام دهید، آزمایشات لازم را انجام دهید، شما قبلاً شروع کرده اید. ببینید چقدر آسان است؟

زیاد تمرین کنید. هرچه بیشتر بر قسمت فنی تسلط داشته باشید، می توانید 100٪ روی قسمت هنری فرایند تمرکز کنید. بنابراین می توانید به آنچه در ذهن داشتید نزدیک شوید

به خودتان اعتماد کنید.  شما می توانید آن را انجام دهید.

چگونه  باعث راحتی مدل خود جلوی دوربین شویم؟

اکثر افراد جلوی دوربین احساس راحتی ندارند و ممکن است شما در این حالت پرتره هایی با چهره های مضطرب دریافت کنید، وظیفه ی شما به عنوان یک عکاس این است که سوژه ی خود را از این احساس ها دور کنید و از جادوی همدلی غافل نشوید یعنی خود را به جای آنها قرار دهید:

1. آن ها را در جلسه درگیر کنید: یعنی آنچه را که قرار است انجام دهید، آنچه می خواهید به آن دست یابید، و آنچه را که فرد مقابل برای انجام آن لازم است بداند را توضیح دهید. چیز های ناشناخته ما را می ترساند، اما اگر اطلاعات واضح و دقیق در مورد آنچه قرار است بعداً اتفاق بیفتد داشته باشیم، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنیم. از شما به عنوان یک عکاس، که جلسه را رهبری می کنید، انتظار می رود که این کار ها را انجام دهید تا از اضطراب مدل خود جلوی دوربین بکاهید.

2. اگر مدل شما کمی جلوی دوربین خجالتی است، ژست هایی را که درنظر دارید به آن ها نشان دهید؛ این یک فرمت صحبت کردن به زبان مربوط به موضوع است. نشان دادن ژست به شما کمک می کند تا قسمت عمده ای از نیاز سوژه خود را برای تفسیر آنچه که از او می خواهید از بین ببرید، و باعث می شوید که آن ها  راحتتر آنچه که در نظر دارید، انجام دهند، نه این که سردرگم و مضطرب باشند که آیا “این کار را درست انجام می دهند یا نه”.

3. انجام فعالیتی را پیشنهاد کنید که آن ها با آن احساس راحتی کنند. به این ترتیب تصاویر پویاتر و مدل شما آرام تر خواهد بود.

4. او را به تکیه دادن به دیوار دعوت کنید. با انجام این کار وضعیت و نگرش کلی نیز آرام می شود.

5. با ساده ترین عکس ها شروع کنید و کلوز آپ ها را به زمانی که جلسه به طور طبیعی جریان دارد، موکول کنید.

6. سعی کنید درخواست های خود را صریح و ساده بیان کنید و از به کار بردن اصطلاحات تخصصی حوزه کاری خود بپرهیزید؛ زیرا به کاربردن این اصطلاحات مدل شما را سردرگم و پریشان می کند.

7. برای دیدن صفحه نمایش دائماً متوقف نشوید، این کار سرعت جلسه را کم کرده و آن را طولانی می کند، علاوه بر این در حالی که با صفحه نمایش خود مشورت می کنید، ممکن است لحظات بی نظیری را از دست دهید.

8. اعتماد به نفس داشته باشید، اگر آرام باشید، آن را به هر کس که نزدیکتان است محصوصاً سوژه منتقل می کنید.

9. اگر به دنبال مدلی طبیعی و آرام هستید به دنبال ژست های راحت باشید

شما می دانید که حضور در دوربین برای اکثر انسان ها چقدر دشوار است، درست است؟  خب، دوباره به شما می گوییم: خود را جای آنها قرار دهید.

تمرین و حوصله

صبور باشید، بسیار زیاد تمرین کنید، و انعطاف پذیر باشید. بعضی اوقات پروژه عکاسی آنگونه که انتظار داریم پیش نمی رود، گاهی اوقات هم ممکن است حتی بهتر شود. گاهی اوقات ما میلیون ها ایده در ذهن خود داریم که ممکن است در جلسه عکاسی آن ایده ی اولیه به کارمان نیاید در صورتی که باعث خلق ایده های بهتری شود. هدف دستیابی به بهترین نتیجه ممکن است .

سخن پایانی

همانطور که متوجه شدید، تعامل و برقراری ارتباط با افراد اساس یک جلسه عکاسی پرتره موفق است. وضعیتی که سوژه شما در آن قرار می گیرد یک وضعیت آسیب پذیر است، و شما به عنوان یک عکاس وظیفه دارید که با مدل عکاسی خود ارتباط خوبی برقرار کنید تا هم او احساس بهتری داشته باشد و هم شما به اهدافتان از آن پروژه دست یابید. امیدواریم این مقاله از عکسیران شما را در این راه کمک کند.